Actuele transities en crises — zoals de corona- of energiecrisis — zorgen voor vraagstukken bij het mkb. Een ondernemer kan een urgent vraagstuk of kennislacune hebben en daarvoor hulp willen inschakelen bij kennisinstellingen. Kennisinstellingen hebben deze kennis wel beschikbaar, maar niet voldoende toegankelijk voor het mkb. Om dit op te lossen, is er het experiment Rapid Response. Tijdens het experiment worden (urgente) vragen rondom actuele transities opgehaald vanuit het mkb; dit gebeurt via de eerstelijnsorganisaties (GroBusiness en YnBusiness). Vervolgens wordt er bij de kennisinstellingen beschikbare kennis rondom dit thema geïnventariseerd en in zodanige vorm gebracht dat mkb’ers (h)erkennen dat ze deze kennis kunnen gebruiken voor hun vraagstukken.

Wat gaan we met dit experiment oplossen?

Dit experiment draait om analyseren en evalueren wat er voor een Rapid Response nodig is. Vragen die daarbij gesteld worden: Wat moet geregeld worden om een Rapid Response te ontwikkelen? Hoe kom je bij de relevante kennis van de kennisinstellingen? Hoeveel extra werk ontstaat er bij het bruikbaar maken van de kennis? Kun je mensen vrijspelen om dat werk te doen? Wanneer is kennis ‘bruikbaar’ in termen van een mkb’er? Het doel is om een werkbare vorm voor een Rapid Response te ontwikkelen, zodat er bij een toekomstige onverwachte gebeurtenis of crisis sneller en effectiever gehandeld kan worden om inzichten te ontsluiten naar mkb-ondernemers.

Hoe draagt dit experiment bij aan de noordelijke innovatiekracht?

De op dit moment versnipperde kennis bij kennisinstellingen wordt gebundeld en laagdrempelig beschikbaar gemaakt voor het mkb. We maken kennis hiermee direct toepasbaar, waardoor het mkb bij acute, grote veranderingen direct toegang heeft tot de laatste kennis. Dit draagt bij aan de wendbaarheid van het mkb.